سیزده به در جشن فرخنده باران خواهی

 در فرهنگ ایران، چنان که ابوریحان بیرونی نیز در کتاب «آثارالباقیه» یاد کرده،  تیر روز یا روز 13 از فروردین ماه روزی "نیک"  است.
روز سیزدهم از فروردین ماه،  به نام ستاره «تیر» یا «تِشتَر» که در باورهای کهن، ایزد باران و ترسالی بود، یاد شده است.   بر این پایه، مردم پس از برگذاری جشن های نوروزی، در سیزدهم فروردین ماه به پاس همه نعمت ها به نیایش پروردگار یکتا پرداخته و در حالی که در کوه و در و دشت گرد می آیند، در دامان طبیعت به شادی و پایکوبی پرداخته و آرزومند سالی پرباران و سبز و بابرکت هستند.
 سنت رها کردن سبزه به آب روان، پیشکش کردن سبزه نوروزی به ایزدبانوی آب های روان (آناهیتا) است.
این کار نمادین است و می توان در هر شهر یک سبزه به صورت نمادین توسط مردم تهیه و طی مراسمی در آب جاری رها شود که هم زیباتر و هم باشکوه تر است.
 پس نیازی نیست هزاران سبزه در جوی ها و نهرها و رودخانه ها انداخته شود و باعث آلودگی محیط زیست شود.
 گذاشتن سبزه ها روی خودرو و بردن آن به جاده ها نیز باعث افزایش تصادفات رانندگی می شود.
 پای درختان  و در بوته زارها آتش روشن نکنیم و آتش هایی را که در محیط طبیعی روشن می کنیم، پس از ترک طبیعت حتما خاموش کنیم.
 یک کپسول آتش نشانی کوچک مخصوص خودرو همراه داشته باشیم.
 از ریختن بازمانده غذا و دیگر زباله ها به طبیعت خودداری کنیم و زباله ها را در کیسه زباله جمع آوری و با خود به شهر بیاوریم و به رفتگر شهرداری تحویل دهیم.
 از بستن تاب به شاخه درختان جوان خودداری کنیم.
  درختان سپیدار (کبوده) کهنسال، دچار پوسیدگی تنه یا درون قرمزی می شوند که باعث شکسته شدن از محل پوسیدگی با وزش باد یا ضربه می شوند. پس زیر این درختان ننشینیم و به ساقه های این درختان تاب نبندیم.
 از شکار و صید گونه های مختلف جانوری و به ویژه صید ماهی پرهیز کنیم.
 هنگام گره زدن سبزه، مراقب باشیم به گیاهان آسیب نزنیم و از چیدن گل و گیاه خوددرای کنیم.
 با طبیعت مهربان باشیم تا سیزده به دری سالم و شاد داشته باشیم.